อากาศไม่พอหายใจ เจอเธอทีไร
ต้องดอมดม หอมละมุนละไมหมดใจ
ยิ่งสูด ดูดดื่ม เข้าไป เข้าปอดทีไร
ต้องนอนหลอกหลอนวนเวียนเรื่อยไป
คลั่งไคล้เธอยิ่งกว่าใคร
กินจับเลี้ยงกันมั้ย กินก๋วยเตี๋ยวกันมั้ย
ถ้าเธอไม่ไป ก็ไม่เป็นไร
กลิ่น กลิ่นของเธอ ทำฉันละลาย
เธอได้ ใช้โรลออนรึเปล่า
หรือว่าเป็นกรรมพันธุ์ ที่กลิ่นดี
หากเธอผายลม คงจะหอม
มันไม่น่าเชื่อ ก็คง ต้องดมให้ซึ้งสักที
ชื่นใจ ไม่จางหายไป จะอยู่ใกล้ไกล
ถึงมองไม่เห็น ก็รู้ว่าเป็นกลิ่นเธอ
มันติดจมูกข้างใน เสพติดกลิ่นกาย
ของเธอ ให้ลบให้ล้างยังไง ต้องดมมะกรูตตะไคร้
ไปสยามกันมั้ย ไปข้าวสารกันมั้ย
ถ้าเธอไม่ไป ก็ไม่เป็นไร
กลิ่น กลิ่นของเธอ ทำฉันละลาย
เธอได้ ใช้โรลออนรึเปล่า
หรือว่าเป็นกรรมพันธุ์ ที่กลิ่นดี
หากเธอผายลม คงจะหอม
มันไม่น่าเชื่อ ก็คง ต้องดมให้ซึ้งสักที