เหล้ามันจะหวานที่สุด ตอนเรากำลังเสียใจ
เพลงมันจะเพราะที่สุด ตอนเรากำลังร้องให้
อากาศในฤดูร้อน มันจะก่อเป็นความเหน็บหนาว
ต่อเมื่อหัวใจเรานั้นแตกสลาย
ไม่มีวิธีปลอบโยนหัวใจ
ให้เธอนั้นรู้สึกดีขึ้นได้
มีเพียงเวลาเท่านั้น
ที่จะพัดความทรมานให้ผ่านพ้นไป
ไม่มีใครเกิดมาไม่เคยเสียใจ
ไม่มีใครเกิดมาไม่เคยร้องให้
ไม่ผิดหรอกที่อ่อนแอ
ไม่ผิดหรอกที่พ่ายแพ้
ต่อจากนี้ให้มันเป็นหน้าที่ของน้ำตา
โลกนี้มันเคยใจดีกับทุกคนซะเมื่อไหร่
เรื่องราวที่ราบรื่นคงมีเพียงแค่ในนิยาย
ภายใต้ความสุขที่เห็น ในหน้ากากที่มีรอยยิ้ม
เก็บซ่อนหัวใจที่แตกสลาย
ไม่มีใครไม่เคยเสียใจ
ไม่ผิดหรอกที่อ่อนแอ
ไม่ผิดหรอกที่พ่ายแพ้
ต่อจากนี้ให้มันเป็นหน้าที่ของน้ำตา